Dziś obchodzimy Dzień Zdrowia Psychicznego na całym świecie. W związku z tym chciałabym zwrócić się do Was o chwilkę uwagi i skupienia się na przygotowanym przeze mnie materiale:
„Szybkie tempo życie, dominacja mediów i portali społecznościowych, przekierowanie życie na pogoń za wyposażenie w rzeczy materialne, izolacja, osamotnienie i zubożenie więzi społecznych, ubogie w idee wychowawcze postawy rodzicielskie, brak autorytetów społecznych oraz ogromna skala nowych problemów cywilizacyjnych sprawiają, że zdrowie psychiczne naszych dzieci dziś kształtuje się na niskim poziomie. Kulminacją zapaści w zdrowiu psychicznym często staje się wiek adolescencji, kiedy to nastolatek, później maturzysta i student dochodzi do momentu, w którym nie radzi sobie z własnym życiem. Mechanizmy obronne nie działają , bo nie są wypracowane lub bardzo słabo. Często, o wiele za często, młodzi ludzie nie dostrzegając pomocnej dłoni we własnym otoczeniu uciekają się do skrajnych zachowań.
Dlatego niech ten Dzień, Tydzień Zdrowia Psychicznego, obchodzony na całym świecie wskaże nam dorosłym ścieżkę profilaktyki zdrowia psychicznego dla naszych dzieci. Abyśmy sami umieli zadbać o własną psychikę, a tym samym potrafili wyposażyć nasze dzieci w mechanizmy unikania wyuczonych, bezradnych zachowań, które prowadzą do zaniedbań i niejednokrotnie tragicznych konsekwencji w zdrowiu psychicznym (lęki, depresja, zaburzenia odżywiania, zachowania agresywne, bądź wycofanie, myśli i próby samobójcze).
- Rozmawiajmy z dziećmi o ich emocjach, przeżyciach, potrzebach. Bez krytyki, natarczywych pytań, pouczeń, bądź lekceważenia. Pozwólmy dzieciom wyrażać emocje, nawet te najtrudniejsze. Mają do tego prawo.
- Zadbajmy o ich kontakty z rówieśnikami w wymiarze wartości: empatii, tolerancji, wybaczania, współpracy, dzielenia się, życzliwości.
- Zdrowo odżywiajmy siebie i nasze dzieci, aktywnie, na świeżym powietrzu spędzajmy czas, zadbajmy o długi i zdrowy sen naszych dzieci, bo energię, zdrową, pozytywną energię, czerpiemy także ze zdrowego stylu życia.
- Rozwijajmy zainteresowania dziecka, skierujmy jego uwagę na wartościowe propozycje aktywności poza szkołą. Dzięki realizacji zainteresowań dziecko: odpocznie od szkoły, wykreuje potencjał twórczości, sprawstwa, samostanowienia oraz podniesie poczucie własnej wartości.
- W sytuacjach trudnym korzystajmy z pomocy specjalistów: psychologa, pedagoga, poradni pp, psychiatry. Rozgońmy niewłaściwy stereotyp człowieka korzystającego ze wsparcia specjalistycznego. W dobie obecnej, kiedy obserwujemy różnorodność i nasilenie problemów psychicznych dzieci i młodzieży, psycholog, pedagog, psychiatra powinni stać się pierwszymi osobami do kontaktu i interwencji pomocowej. „
Z pozdrowieniami
życzę Zdrowia Psychicznego!
pedagog/ psycholog szkolny
K. Nagórzańska